ben miydim yetmeyen,hep kendimi suçlamıştım
sewmek öyle zormuş ki,ben hep kolay sanmıştım
buz dağıydı gözler,ben ısıtmak için yanmıştım
yalan doluydu sözler,ben hepsine kanmıştım
gözyaşımla yıkadım kalbimi,bitmedi hiç acılarım
son defa diye yalwarırken,beni tüketmiş umutlarım
unut gitsinler,burda bitsinler,haketmemişim bunları
ben hiç sewilmemişim,kaderime yazmış allahım
bu mutsuz sonları
suç kimde diye sormuyorum artık,suçlu benim
gerçekten seweni aramıyorum,herkes yalanmış öğrendim
ümitlerimi sakladım ölene kadar,anılarımı gömdüm içime
sanki sonsuz bir boşluktayım,düştükçe düşüyorum
ayazın ortasında çırılçıplak duygularım,yalnızım üşüyorum
aşk acı bana,dokunma artık yaralarıma
bir gün herkes ölecek elbet,ecelden önce yapışma yakama
gözlerim her bakışta kör oldu,beni benden alıp gittiler
dost sandıklarım sapladı hançeri,beni bana düşman ettiler
korktuğum gitmedi başımdan,içim yandı her gün deli gibi
tükettiler azar azar,aldılar yüreğimden aşkı,sewgiyi
bende isterdim mutlu olmayı,bende isterdim sewilmeyi
olmadı bırakmadılar,wurdular kalleşce,yaktılar canımı
ölmek bile yetmiyor çareme,gözyaşıma buladılar kanımı...