Konu: Beni senli bırak!... Paz Ekim 18, 2009 1:32 am
Bir güneşli bahar sabahına sakla kendini... Beni en uçsuz bucaksız deryalara bırakarkana bakmadan git sonra... Derin soluşlarda yaşanmış sevdalara koy kendini... Beni öksüz yetim kalan saatlere bırak öylece nefessiz kalayım.. Zamanın en anlamlı olduğu yıllara sığdır kendini... Beni geçmişe at acıların yaşanmakta olduğu diyarlara bırak farkedilmeyeyim...
Sen güvercin misali mavilerin hakimiyeti olan gökyüzüne sal kendini... Beni zindanlara kapat, hem yüreğime hemde bedenime vur kilidi... Anahtarı ise bir mavi daha olan derin deryaya at bulunmasın... Sen çiçeklerin yeşillenip filizlendiği doğada yürü, ağaçları yol bil kendine... Beni susuz kurak bir çölün ortasında bırak, yol bulupta yürüyemeyeyim... Bir damla su içemeyeyim öylece öleyim fırtınalarda esen kumlar toprağım olsun...
Sen güle dokunmaya korkma dikeni batar diye üzülme... Beni bir kağıt misali sar dikene sonra sıkıca tut ellerinde kokusunu çektikçe daha bir sıkı sar gülün bedenini aldırma bana.. senin ellerinden yanan canıma bırak beni sen o güzel kokuyu solu...
Sen kalabalık diyarlara götür bedenini, güzel yüreklere sakla sevgini... Beni kimselerin olamayacağı karanlıklara bırak hayallerimle, acılarımla seni anlatan cümlelerimle, senden arta kalan ufacık tebessümümle yüreğimdeki o senli ateşle başbaşa bırak... Nasılsa bulamaz beni kimse bağırsam duyamaz sesimi aslında istediğimde bu sadece ben ve hayalin kimseler olmasınki sevemeyeyim kimseler olmasınki gözlerine bakamayayım... Ve kimseler olmasınki seni içimden söküpte atamayayım... Beni buralarda bir başıma ama senli bırak...
Sen asla umudu eksik etme yüreğinden güneşten saklama yüzünü... Yıldızların altında durmaktan vazgecme deniz kıyısından uzaklaşma birgün sana mutluluğu getireceğine inan... Beni düşünme, arkanda bıraktığın diyarlarda arama sadece beni senli bırak, son nefesimde senli sensizlikte öleyim bırak...