Yarım Kalanlara Rağmen

Admin Mesaj Sayısı : 514 Kayıt tarihi : 23/12/08

Bir aşkın kırık dökük notları olarak kaleme alınıyor bu mısralar..Her gidişin ardına saklanan hayal kırıklıklarının gecenin karası ile olan dansının dile gelmesidir..
Gelişinin ne kadar eski olduğunu farkediyorum bu aşkın noktalarını sıralarken arka arkaya..Maviye çalan hayalinin umulmadık anlarda karşıma çıkması nasıl titretiyorsa bedenimi yine aynı bedenin nasıl eksildiğini farkediyorum sana yazarken..
Aşkın en yalın halini kuşanıp kendime ne kadar yakıştığını söylerdim..Bu yalın bu sade sevdanın ardında kopan fırtınaları karaladıkça beyaz kağıtlara minik çocuklar gibi şen şakrak olurdu küçük yüreğim..
Saatler geceyi mevsimler güzü gösterdiğinde alışılagelmiş ayrılık senaryosundaki rolümüze alıştırıyorum kendimi..
Yazık..Dönüp baktığımda koca bir yanlış olarak beliriyor geçmişin gizleri..Aydınlanıveriyor bir anda..Aşkyürek isterdi..Fedakarlık diğer adıydı sevgi dolu yüreklerde..Üç yanlış bir doğruyu götürürdü önceleri..Yanılmışlar..Her yanlış bir doğru doğuruyordu acının üzerine tuz biber ekerek..
Nihai son olarak "belki de böyle olmalıydı" diyerek avutuyorum kendimi..Yaşandı bitti saygısızca..Bölünen yüreklerin en ücralarında aşk kırıntılarını toparlarken yüzümde patlayan ayrılığın o sert rüzgarı en derin hislerimide beraberinde götürüyor..Endişelenme..Şairin dediği gibi boşver ziyanı yok..

Beklenen son alışılmış avunma..İlk akla gelen başka biri oluyor..Ne kadar kolay yazması..Tüm yaşanmışlıkları bir çırpıda gözardı edip yeni ufuklara yelken açmak bu kadar mı kolay..O yalın sevdanın kendisi kadar yalın mabedini yerle bir etmek bu kadar mı kolay.. Yok yok..Bu kadarına tahammülüm yok..

Güçlü olduğumu sanırdım önceleri..Her zorluğun önünde duran aptal cesaretini gururla taşırdım omuzlarımda..O delisi olduğum mavi grileştikçe eksildiğimi anlamaya başladım..Ben o eski ben değildim artık..Hayalinin duvardaki dansı ile yeniden doğuşlara gebe halimi çok gördüm ama hergün yeniden ölme fikrine bir türlü alıştıramıyorum kendimi..Her yeni güne eksilerek başlamak canımı sıkıyor..

Dediğim gibi bu mısralar yitip giden bir aşkın okyanus dalgalarıyla kıyılarına vuran o yürek yangının notlarıdır..Bilirim her okuduğunda inceden bir yaş süzülür yanaklarından..Parmak uçların yanaklarında gezerken kendini kontrol etmekte zorlanıp içten içe öfkelenirsin bana..O deli mavinin hatrını gizleyip kelimelerinin arasına çıkma karşıma..Alışıyorum sanırım..Her acının ardına gizlenen mutluluk kırıntılarını toplayıp kendi mabedimi yapıyorum artık..Yarım kalanlara rağmen..

O uzun susuşların ardından gelen bu sitemkar mısralar aşkımın izdüşümü olarak düşüyor beyaz kağıtların üzerine..Ayışığının dalgalarla sevişmesi güneşin kendini göstermesi ile nasıl erteleniyorsa bir sonraki geceye artık bende erteliyorum maviyle olan dansımı bir sonraki hayata..Her yarığından sevda fışkıran bu bedenin yaralarını sarması gerek artık..Anla ne olur..Yazılarımın hayaleti olarak sıralardım kelimeleri önceleri şimdi bir hayaletten isimsiz mektuplar gelecek posta kutuna..

Her mısrada kendini bulacaksın aslında..Her kelimenin ardına gizleyip kendimi farklı suretler olarak görüneceğim sana..Nasıl bakarsan öyle görürsün derdin şimdi sıra sende..Unutma..Güneş doğdukça şehrime parlayacak ışıl ışıl..Hangi noktanın ardına gizlesemde kendimi güneş tepede yine..Yine parlıyor farkında olmadan neleri açığa çıkarttığının..