Aşkı-ı İlan...

Admin Mesaj Sayısı : 116 Kayıt tarihi : 14/01/09

Aşkı-ı İlan

Bu üftâde kuluna biraz merhamet eyle
Arada bir de olsa sende aşkından söyle
Kararmasın asuman yıldırma beni böyle
Etme cancağızım gel sen de Hüdadan dile

Canı geçirme candan el insaf derim aman
İstediğim nefesin sunduğun sanki ferman
Zulmetme daha fazla kelamın kordur yaman
Ver o gönül sesinden kubbe de hoştur sedan

İzanına sığındım niyazım yalnız ülfet
Ayan beyan meramım, anlamıyor mu afet?
Yanlış mı şetareti, eçheldir yürek affet
Etme cancağızım gel bu aşk Hüdaya külfet

Sen yüreğimde ki al, alnımda ki kar beyaz
Hangi mevsim tutunur, sen hem kışsın hem de yaz
Sen cansın ey cananım har ortasında ayaz
Sun gönül fasılından şöyle inceden bir saz

Sevgi dağarcığımda, lokmana hasret oldum
Ben seni aramadım tam yüreğimde buldum
İnşirahı olmayan toprağında yoruldum
Etme cancağızım gel aşkı Hüdadan sordum

Can evimde bu deprem, dar gelir bana evren
Cihana doğmaz bedir gülmez ise o çehren
Son cüdadır bu bana ant olsun ki mecburen
Sor gönül yargıcına vuslatın yâre mübrem

Gönlümün çağlayanı koca bir çöle döndü
Seraplar tümden düştü gündüz gece de söndü
Güzergâhın meşakkat acıya yüzüm sürdü
Etme cancağızım gel bu aşk Hüdayı üzdü

Ay düşer paralanır yakamozsuz kumsalda
Yemin olsun Gök çürür bilinmezse bu sevda
Kırılır her bir dalga bense derin sularda
Dal gönül dalgıcınla vurgun ol sen de cana

Gecelerim esriktir gönül harabatımda
Yoktur dahlim bilirsin o günah kitabında
O ki cennet kokusu senin dudaklarında
Etme cancağızım gel Hüda bile isyanda

Aczim mükerrer ise yine makamım dergâh
Meczupsa gönül meczup her daim mazlum nigâh
Aşkına duçar olmuş cümle cemil berzahta
Üfle yıkılsın dünya, yak! Bad-ı sabahta…